H2O

Uji
I ka fajet!
Që një me diellin do të bëhet
Ndaj e lë ta ngrohë ta ndajë
Avull ta bëjë molekulen veç nga molekula
Pezull ta ngrejë
Lart lart lart
Derisa ta gjejë vendin mes shoqesh.

Avulli
I ka fajet!
Tek grumbull rri në re të bardha a të hirta
Tokën zileps e ndjell
E tatëpjetë drejt saj si shi lëshohet
Ta lagë ta njomë ta ngopë
E pastaj rreke a lumë në det të rrokulliset përsëri
Pa ngopur.
E tokës si dallgë t'i rikthehet
Larg e afër
Ikë e eja
Derisa lodhja a mërzia përsëri drejt diellit ta çojë.

E dielli
Përsëri i mirë sjellshëm do ta presë
E lart të tjera re të avullta puplore
Do presin radhën.

E të mërzitura
Larg
diellit do duan t'i rrinë
Ndaj do të ngrijnë.

Bora
I ka fajet!
Që diellit e as tokës s'do t'i jepet
Vetëm vezullon e vetëkënaqur
Dhe bie e shtron
E mpin e ngrin
Acaron e ndjell
Derisa lodhet e në ujë kthehet.

Se uji
I ka fajet.
Të gjitha!