17 July 2007
Vidh vidh se dicka do te mbetet
Kjo shprehja me "erdhi" ne dreke teksa degjoja nje shkrimtare (romanesh kriminalistike) qe fliste ne radio tek u sugjeronte lexuesve te saj qe jane te interesuar te shkruajne apo te botojne libra qe te merrnin pene, te ulnin "menderen" dhe te shkruanin.
Ndihma e saj arriti deri ne piken ku ajo sugjeroi nje fillim per "shkrimin" i cili ishte pak a shume:
Sa me shume i lante duart nga gjaku aq me te pergjakura i ngjanin...
Pa lidhje...e di.
Ne sekondat e leximit te atyre rreshtave nga shkrimtarja truri im mendoi shume raste vjedhjesh te tjera, huazimesh, modifikimesh, perdorimesh, mosmirnjohjeje etj. Truri eshte gje e madhe.
Ps: Ndoshta edhe une (ose truri im) e ka vjedhur, pervecse modifikuar, shprehjen vidh vidh se dicka do te mbetet.
Ndihma e saj arriti deri ne piken ku ajo sugjeroi nje fillim per "shkrimin" i cili ishte pak a shume:
Sa me shume i lante duart nga gjaku aq me te pergjakura i ngjanin...
Pa lidhje...e di.
Ne sekondat e leximit te atyre rreshtave nga shkrimtarja truri im mendoi shume raste vjedhjesh te tjera, huazimesh, modifikimesh, perdorimesh, mosmirnjohjeje etj. Truri eshte gje e madhe.
Ps: Ndoshta edhe une (ose truri im) e ka vjedhur, pervecse modifikuar, shprehjen vidh vidh se dicka do te mbetet.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
patjeter qe do te marrim diçka nga te tjeret se edhe truri sado prodhues te jete vjen koha qe ndryshket.I bukur proverbi....
ReplyDeleteMe kujtove hartimet e gjimnazit. Fjalia e pare eshte vendimtare, thosshte profi im i letersise. Dhe une e kisha fiksuar kete ne koken time. Une kisha nje liber, nuk e mbaj mend te kujt, me reportazhe dhe ese. Fjaline e pare, hyrese, te hartimit e kisha gjithmone te vjedhur nga ky liber. Prof. im i letersise, qe lexonte me pak se une, nuk e dinte, dhe me vinte gjithmone 10. Pastaj me vinte para klase ta lexoja hartimin me ze te larte. Nuk me vinte turp, me thene te drejten, se e dija qe askush nuk lexonte dhe nuk do ma nxirrnin bojen. GJithmone kam pyetur veten, se perse e beja nje gje te tille, sepse mua nuk mbarojne ndonjehere fjalet dhe nuk eshte se e kam problem te shkruarin. Besoj se e beja per te fituar kohe, sepse laj thaj 45 minuta ishin ato te shkreta. Besoj, se arsye me madhore nuk po me bie ndermend dhe frojdi ka vdekur ;)
ReplyDelete@ Eni: Po, marrim per te huazuar nga vlerat e huaja, per te ngritur veten, per te thjeshtuar pune, sepse gjejme mjetin e pershtatshem te shprehjes, citatin e duhur ose per nje sere aresyesh te tjera.
ReplyDeleteKufiri midis te vetekrijuares dhe te "vjedhures" apo "huazuares" eshte jo gjithmone i qarte.
Mua reshtat e shkrimtares me kujtuan lady Macbeth, pastaj humorin e shkodres pastaj ...
Ca gjera i citojme me vetedije. Te tjera instiktivisht. Gjithsesi dicka mbetet, tek ne qe ndikohemi, tek te tjeret qe i ndikojme (pavaresisht nese jane te ndergjegjshem per huazimin apo ndikimin) e keshtu me rradhe.
@ Selfi: kjo shkrimtarja mesa duket e njef profin tend te letersise se edhe ajo tha te njejten gje. Nga ta kene vjedhur valle :D
ps: E beje sepse kishe dhe arren dhe gurin them une.
Batuta "orgjinale" me sa me kujtohet eshte "shpif , shpif se dicka do te mbetet".
ReplyDeleteNe mos gaboj shprehja vjen nga Goebbels (shef i propagandes i gjermanise hitleriane)
ReplyDeleteNuk gabon jo. Edhe une Te Gëbelsit e di si shprehje.
ReplyDelete