Ti harron

Ti harron

Ti harron se unë e di
Dëshirën e fshehur

Ti harron se unë e njoh
Ëndrrën e fjetur

Dhe më ruan nga zhgënjimi i përzgjedhur
Dhe kujton se po dremit e përkëdhelur.

Bir

Do të doja të të tregoja
Për jetën
Për njerëzit
Për botën
Po fjalët e mia të pavenda janë
Përpara frymëmarrjes tënde
Para forcës së zbulimit të vetvetes
Ndaj mirë do bëj të hesht
Derisa pyetje të më bësh
Në do
E aq, grimca rrëmuje saç i shoh nga prizmi i thyer i këndvështrimit tim
Nga tjetër erë e tjetër botë latuar
të t'i dëftej.
E ndoshta, pak të të ndihmojnë ta shohësh
Jetën
Njerëzit
Botën
Veten.

Zhvillimi

Fillimi është i vështirë - thonë
I pamundur është
E prapë e nisim.

Ndarja,
përfundimi është i vështirë - thonë
I lodhshëm është,
po prapë ja dalim

se jemi kurioze ti nxjerrim fundin.

Lojës. Eksperiencës. Njerëzve.

Hapësira ndërmjet
Zhvillimi.
Vetëm është.
E në fakt atje në heshtje ndodh gjithçka.
Brumoset fillimi
Rrënohet fundi
Ngrihen piedestalet
Dhe piramidat.