Për gjysmën e errët të hënës
Që diellin s'e njeh
Për grimcat e bukës në borë
Që zogu s'i sheh
Për modën a kohën e duhur
Për foshnja në djep
Për halle njerëzish e fate
E macen që fshihet në cep
Flasim
Dhe zgjidhim problemet
Për gjithë k'të milet
Se zgjidhjet "normale" njeriu
Nga llafet i pret (ç'mysybet).
Dhe teksa filxhani i cilfosur
rimbushet me kafe të re
Në mëndje më vjen ajo shprehja
Që dikur me të qeshur më the:
"Të gjithe nga një gojë e kemi
Po veshë i kemi nga dy
Që dyfish vëmendshëm t'dëgjojmë
E buçen ta mbyllim disi."
No comments:
Post a Comment