Detyra

I njeti monolog, asnjehere i ndodhur por gjithmone i menduar, vazhdonte t'i rrotullohej ne tru. Ideja nuk ishte vetjake, e kishte lexuar diku ose ndoshta degjuar megjithate ne kujtime i perziej me zerin e gjyshit qe ndillte pellumbat. Pellumbat qe Eri i kishte dashur te ishin si pellumbat postare te kontit te Montekristos.
Columba livia.

" E sheh nipce!- keshtu kthehen pellumbat gjithmone ne baze.

Jane monogame pellumbat nipce. Ngado t'i nisesh prape do te vijne ketu. Se ketu e kane lene zemren.

E di ti c'do te thote monogame nipce? S'e ke mesuar jo. Nuk ta kane thene ne shkollen e madhe me termat e pafundme. Te rrofshin diplomat me pioniere me grushtin lart qe merr cdo fund viti"

Kurdo qe mendonte fjalen monogame i kujtoheshin pellumbat.

Dhe deshira per te gjetur partneren e perjetshme, folene ku te mund te kthehej vit pas viti, nga te gjitha distancat, pa asnje kufizim.Dhe zhgenjimi.

Edhe tani qe behej gati te udhetonte i dukej vetja si pellumb. Pellumb pa fole.

E dinte tanime kuptimin e monogamise po dija nuk zevendesonte asgje. "Me mire te dish sesa te kesh" - thoshte nje here e nje kohe gjyshja. Sa gabim e kishte.

I ulur ne kolltukun e rehatshem te aeroportit, me nje gote birre ne tavoline, me veshtrimin e perhumbur pertej xhamave. Vazhdonte te nisej e te mberrinte ne destinacione te panjohura, pardje i sapokthyer nga pranvera, tani ne pritje te avjonit te vonuar te vjeshtes. Gjithmone gur lumi i latuar nga rrjedha. Gjithmone i pavend.

Dhe ju kujtua serish nje udhetim. I bere para nje viti. Ne avionin plot me njerez nje 40 vjecare me nje gur ne dore, sa nje veze pellumbi. Ajo pikturonte ne gure. Nuse pashke mireseardhjeje, kerpudha te kuqe helmatisese, mace. Gurin e vogel sa nje veze pullumbi nuk e kishte pikturuar akoma. Nuk ja kishte lexuar akoma motivin. Nuk ja dinte kuptimin. Ndaj e mbante me vete.

Tundi koken, a thua i pohoi dicka pasqyrimit te vetes ne xhamat e aeroportit.
Birren e la papire.
Nuk ishte mire te dalldisej para udhetimit.
Sidomos nese donte te dinte ne e kish gjetur folene.
Absolutisht jo nese donte te gjente nje vend ku nuk e lagte me lumi i fatit, pervecse ndoshta te paparashikueshmeve, morenave.